Kim jest instrumentariuszka – codzienne obowiązki i przygotowanie do pracy

Instrumentariuszki są niezwykle ważną częścią personelu medycznego w każdym szpitalu. Dzięki swojej wiedzy i umiejętnościom maja znaczący wpływ na bezpieczeństwo i skuteczność zabiegów chirurgicznych. Jest to niezbędny zawód, który niesie za sobą ogromną odpowiedzialność za życie chorych. Kto może zostać instrumentariuszką? Jak wygląda typowy dzień pracy w tym zawodzie i jak przygotować się do dyżuru?

Kim jest instrumentariuszka?

Instrumentariuszka to osoba odpowiedzialna za wykonywanie zabiegów na bloku operacyjnym. Ten zawód medyczny wymaga wiedzy i umiejętności w zakresie technik chirurgicznych, a także znajomości narzędzi, materiałów i skomplikowanych procedur. Instrumentariuszka jest ważnym ogniwem w procesie przygotowania i wykonywania operacji ratujących ludzkie życie. Do jej zadań należy przygotowanie sali operacyjnej. Musi zadbać o wszystkie wymagane narzędzia i materiały; w tym również środki dezynfekujące, odzież ochronną i środki opatrunkowe. Musi tym samym upewnić się, że wszystko jest sprawne, przechowywane w sterylnych warunkach oraz odpowiednio przygotowane dla chirurgów.

Instrumentariuszka podczas zabiegu zapewnia lekarzom i pacjentom bezpieczne i higieniczne warunki. Minimalizuje tym samym ryzyko infekcji i zakażeń. Zawód obarczony wysoką odpowiedzialnością okazuje się niezbędny nawet przy stosunkowo prostych i krótkich zabiegach.

Cechy dobrej instrumentariuszki

Rola instrumentariuszki nie sprowadza się jedynie do przygotowania bloku operacyjnego. Osoba pracująca w tym zawodzie stanowi realne wsparcie chirurgów wykonujących cięcia. Musi wykazywać się wysoką wiedzą o procedurach zabiegowych i materiałach medycznych. Ponadto instrumentariuszka powinna być przyzwyczajona do działania pod presją. Nie bez znaczenia są tu silne umiejętności interpersonalne i komunikacyjne. Dobry kandydat na to stanowisko wykazuje się spostrzegawczością oraz zdolnością koncentracji.

Niewątpliwie jest to praca wymagająca wysokich kwalifikacji i umiejętności. Niezbędne okazują się tu studia pielęgniarskie, a następnie kursy kwalifikacyjny lub specjalizacja. Instrumentariuszki nabierają realnego obycia i doświadczenia na praktykach, pod okiem sprawdzonego mentora.

Codzienne obowiązki na tym stanowisku

Z reguły dzień pracy instrumentariuszki wygląda podobnie niezależnie od szpitala, w którym pracuje. Pierwsza rzeczą, która czeka po przekroczeniu szpitalnego progu jest nowa rozpiska planowanych operacji. Od razu należy się z nią dokładnie zapoznać, w razie czego zachować i mieć przy sobie przez cały dyżur.  Nie można pozwolić sobie na jakiekolwiek błędy wynikające ze złej organizacji czy niedopatrzenia. Następnie taka osoba kieruje się na blok operacyjny i przystępuje do przygotowywania narzędzi i środków ochrony. Ta część okazuje się często czasochłonna i męcząca. Następnie instrumentariuszka asystuje przy operacjach. Po zakończeniu procedur zabiegowych przystępuje do dalszych działań mających na celu ułatwienie chirurgom pracy. Musi być przy tym nieustannie gotowa na interwencje nieprzewidziane w grafiku na dany dzień. Cesarskie cięcia lub nagłe wypadki z ostrego dyżuru wymagają stałej dyspozycji.

Pielęgniarka brudna i czysta

Wiele z nas z pewnością słyszało pojęcie „brudnej” i „czystej” pielęgniarki operacyjnej. Co to właściwie znaczy? Okazuje się, że „czysta” konkretnie szykuje się do zabiegu na sali operacyjnej. Przygotowania obejmują dokładne mycie przez kilka minut, aż po same łokcie. Czyszczenie nie różni się od tego określanego mianem chirurgicznym. Dokładnie osusza ręce jałowym ręcznikiem i korzysta ze środka dezynfekującego. Ostatnim elementem jest założenie rękawiczek, po którym może przystępować do odpakowywania sterylnych narzędzi.

„Brudna” pielęgniarka dba o wspomniane wcześniej przyrządy, niezbędną dokumentację, protokoły operacyjne oraz ewentualne dodatkowe notatki. Podłącza sprzęt i pozostaje do dyspozycji swojej „czystej” koleżanki.

Obowiązkowe czepki i odzież operacyjna na salę

Nikogo nie zdziwi fakt, że strój instrumentariuszki musi spełniać wszystkie wymogi higieniczne określone w regulaminie. Na co dzień pracownicy na tym stanowisku zakładają klasyczne bluzy i spodnie medyczne. Przed asystą przy stole operacyjnym zmieniają ubrania na odzież operacyjną. Czepki chirurgiczne są kolejnym, stałym elementem ich wyglądu. Okrycia głowy zabezpieczają sterylne otoczenie przed ewentualnymi zanieczyszczeniami nagromadzonymi we włosach.

Co ciekawe, instrumentariuszki w obrębie bloku mają bezwzględnie związane włosy. Nie ma tu miejsca na żadne wyjątki. Ponadto, nie noszą też zbędnej biżuterii. Zazwyczaj mogą pozwolić sobie jedynie na małe kolczyki, które nie wychodzą poza płatek ucha.

Satysfakcja z wykonywanego zawodu

Okazuje się, że nawet sztywne zasady i regulaminy nie są w stanie przyćmić satysfakcji płynącej z wykonywania zawodu instrumentariuszki. Każdy dzień okazuje się nowym wyzwaniem, a kolejna udana operacja napawa dumą oraz motywacją do dalszego działania. Praca na bloku operacyjnym jest pracą zespołową i wymaga gotowości oraz zaangażowania każdego członka, nie tylko chirurgów.